معماری سازمانی مسأله محور- Problem Oriented Enterprise Architecture

سلام این اولین پست در سال 1389 هستش. راستش 1 سالی هست که دارم به موضوع معماری سازمانی مسأله محور با رویکرد حل مشکل فکر می کنم. نظرات آقای فتح اللهی رو هم خوندم توی پست قبلی. به نظر من توی ایران این رویکرد مسأله محور بودن معماری سازمانی در حال حاضر بهتر جواب می ده. چون واقعا شرایط در سازمانهای ما به قدری متغیره که سخت میشه زیرساختهای معمارانه رو شناخت و اصول معماری سازمانی رو در موردشون بکار برد. من می خوام یک رویکرد حل مسأله در معماری سازمانی رو مطرح کنم که البته یه جورایی می تونه نمود همون سطح بلوغ یک در مدل بلوغ معماری باشه. یعنی استفاده از معماری سازمانی بصورت موردی و حسی برای برخی مسائل سازمان. فکر می کنم سازمانهای ما باید سطوح بلوغ رو به ترتیب بگذرونند. چون اصلا مفهوم بلوغ هم همینه. چطور میشه توقع داشت تو سازمانهایی که حتی تعریف درستی از فرآیندها ندارند یک نظام مدیریت تغییر یکپارچه بر اساس مدلهای معماری پیاده سازی بشه. ولی در موارد خاص میشه با رویکرد معماری سازمانی مسأله محور فواید معماری رو در سازمانهای به اثبات رسوند تا سطح بلوغ سازمان به تدریج بالاتر بره و معماری به عنوان یکی از فرآیندها و رفتار سازمان تبدیل بشه. دارم مرور ادبیات انجام می دم روی این رویکرد اگه بتونم به عنوان مقاله مطرحش کنم شاید بد نباشه. لطفا نظر بدید راجع به این رویکرد. اگه یادتون باشه استفاده از روش ال اف ای برای تعریف اهداف معماری هم دقیقا در راستای همین رویکرد مطرح کردم. مشکلاتی مثل ابهام در ارزش آفرینی فناوری اطلاعات برای کسب و کار، مشکل یکپارچه نبودن اطلاعات، نبود توجیه فنی و اقتصادی برای سرمایه گذاری در زیرساختهای فناوری اطلاعات و ... می تونن با رویکرد معماری حل بشن و بتدریج کارکرد معماری سازمانی رو در سازمانها نشون بدن.